kisah ini...

:: salam::

hye kwn2...

harini saya just nak kongsi skit jer...

semalam saya ada terbca satu kisah seseorg...

especially dy tu junior wktu poli dulu..

mmg tercari2 kisah dia,,sbb lec pon de sebut2..

dia ny ada income sendiri aw,,wlpon student jer...

dia wat bisnes on9...

tp yg buat sy tertarik adalah,,

/mcm mne dy bole berjaya mcm tu...

meh laa sy share link dy yer..korg baca sendiri laa..haha

Dian

apa yg korg pikir bila baca kisah dia tu..hehe... setiap org ada sejarah dia sendiri sebelum dia pandai merangkak,,berjalan & terus belari mcm dian ny... jujur,, sy sendri pon berasa kagum dgn semngat dy.. jgn korg xtaw lak dy skrg dah ada produk sendiri aw..bukan tu je,,umur dia lg muda dr sy.. br 21 tahun...

dari kisah dian ni juga,,sy terinspirasi..dan sebenarnya sy pon ada kisah2 saya yg kwn2 sendiri xtaw,..tp xsama mcm dian ni..mungkin dy cerita kejayaan dy dlm bisnes...sy just cerita bagaimana sy cuba bangkit dr kegagalan yg lepas..bukan nak mencari simpati or bangga ke..just nk berkongsi...apa salah nya.

yee,,kwn2 klas dip sy mungkin selalu ckp,, "alaa,,ko pandai mas boleh laa...bla bla bla..an..tp sebenarnye untk smp ketahap ini sy ada cerita sy sendiri ...

jeng jeng,,hehe..main-main lak an..

hmm,,sebenrnya sy pon xtaw dr mana nak mulakan dulu..oke laa.. mungkin sy boleh mulakan tahun 2008,, sy nak amik SPM,, ada yg tahu ada yg xtahu kot... selain tahun nk menduduki peperiksaan SPM, tahun tu juga adalah tahun dimana ayah saya kembali ke RahmahtuAllah.. disaat beberapa bulan je lagi nak exam besar waktu tu ayah saya meninggal..mmg sgt terkesan bg sy.. tp sy sgt bersyukur sbb ada kwn-kwn yg sentiasa bg semngat dkat sy..terutama member2 ESPIRANZA..mungkin sbb tu sy sgt syg kat dyorg.. waktu minggu ayah sy meninggal tu,,seminggu sy xpergi sekolah n xbalik hostel..jujur sy ckp,,waktu ayah pergi,,sy menangis pon x..tp hati mmg sebak laa... tgh2 nak uruskan jenazah ayah,,tiba- tiba sy dpt tahu kwn2 sekolah nk dtg melawat sy..serius sgt2 terharu.. dyorg snggup jumpa cikgu sume.. n dyorg dtg satu bas..waktu dyorg dtg tu,, sy terus tersenyum... sy xtaw betapa kuat nye sy waktu tu tuk melawn kesedihan... sy tersenyum bila kwn2 sy ada wlpon saat-saat mcm tu..

seminggu kemudian,,sy balik hostel mcm biasa..hidup mesti diteruskan.. tp keadaan jd berbeza berbanding berada di rumah... sbb dekat rumah,, sy tahu semua org rasa benda yg sama mcm sy... bila balik hostel,, sy jd lemah smangat,,rindukan arwah ayah dtg memuncak.. hampir seminggu sy demam, menangis.. bagi sy,, xde sapa yg rasa apa sy rasa ni... sy jd kemurungan... tp xpernah sekali pon sy cerita dekat mak..sy xnak mak sedih dgn keadaan sy pulak..pernak satu ketika sy boleh terpikir, " alaa,,ayah pergi jap tu..nnt ayah balik laa"..see teruk x,,smp mcm tu sekali sy boleh pkir... bila sy tersedar,, sy menangis balik..tp kwn2 sentiasa ada dgn sy,, wlpon terpaksa ponteng stdy ptg nk teman sy... hehe.

mnggu depannya,,minggu ujian bulanan kalu xsilap sy,,mmg waktu tu satu pon sy xboleh buat... smp guru kelas panggil tanye masalah sy..tp sy ckp xde pape...sy tahu semua perihatin dgn sy..terima kasih byk2..

tp xmampu nak susahkan hati org... sekali lagi, kwn2 bg semngat suh buat btul2 waktu trial n exam sebenar... secara xlangsung sy cuba janji dgn diri sendiri... n dari situ sy mula untuk bngkit balik... alhamdullilah,, keadaan waktu dah mula baik..sy dah boleh berfikir dgn baik n positif... sy xpernah persoalkan kenapa semua ni jd dekat sy.. tp sy selalu pikir,,nasib baik jd dekat aku,,klau jd dekat2 kwn-kawn mcm mne laa dyorg..

apabila exam SPM makin dekat,, keadaan sy jd lemah balik... tiba-tiba rindu dekat arwah ayah dtg.. smp mak bw sy jumpa ustaz utk amik air penerang hati n pulihkan semngat laa ... sy bukan sje rindu,, tp sy juga teringat2 segala pesanan ayah...nak tahu apa ayah sy selalu ckp bila kami berdua je dkat ruang tamu "dik,, kau belajar sungguh-sungguh.ayah tahu anak ayah ni boleh buat.kaulah harapan ayah". tgok,, ayah lg tahu anak dia boleh.. inilah laa yg selalu ayah ulang..smp laa bila ayah meninggal,, harapan ayah tu bagai wasiat terakhir yg mst dilakukan..dan sebenarnya ia menjadi tekanan n bebanan pd sy...sy takut xboleh sempurnakan semua nya..sbb tu juga laa sy xsuka org harapkan pape dr sy..mst rmai tertanya-tanya mcm mna rapat nye sy dgn ayah... sy bukan laa ank manja,,tp sy mungkin anak kesayangan ayah.. percaya atau x,, sy xpernah kena marah dgn ayah.. apa nth lagi kena pukul dgn ayah..lg laa x...

exam SPM pun dtg,, semngat sy masih lg lemah..smp laa habis paper... paper last perdagangan waktu tu.. sy xtaw kenapa waktu tu sy tertekan... jujur sy kata,, sy suka duk hostel sbb ada kwn2...tp waktu tu keadaan jd terbalik...sy rasa nk balik umah jer sbb xsnggup duk hostel... dan tiba laa result exam pon keluar,, mmg mcm2 perasaan laa an.. bila tiba waktu amik result dr cikgu.. cikgu pon ckp laa. " oke,,boleh tgok berapa byk A dpt?".hmm,,bunyi mcm menakutkan an.. klau betul byk A Alhamdullilah laa..sekali tgok,, satu A pon xde...tp masih bersyukur sbb semua lulus.. n bila taw result kwn2 waktu tu,, serius malu sgt.. lagi2 member2 ESPIRANZA sy.. dyorg mmg pandai-pandai..siap ada yg jd tokoh pelajar laa.. tp sy... 

balik umah,,kompem2 adik beradik dah sibuk tanya,, nk bgtaw pon malu... ada sekali akk ckp mcm ny "ktorg semua ingatkan kau ada byk A". serius terasa sgt mcm tu... Ya Allah kenapa laa kau xbg semngat dkt aku kak..dlm hati jela mampu sy ckpkan.. tp dlm ramai2,,  sy masih ada seorg abg yg sentiasa bg semngt dekat sy smp laa skrg..sgt terharu... seperti biasa,, lepas abis sekolah nk smbung diploma lak an...

oke,,apply laa semua ipta, maktab n poli... tp bila time result utk ipta keluar.... "maklumat anda tiada dlm rekod kami".. tersedu jap.. ya Allah,, kenapa aku cuai sgt ni... rupa-rupanya sy  xsend pon..just buat n save je waktu tu... tp nasi dah jd bubur... sy terima lg... waktu result maktab lak,,sy xlayak... xkisa pon,,sbb sy just pikir nak cuba je klau ada rezeki... akhir sekali,,tgu result utk ke politeknik lak... abg yg check waktu tu... dy call laa,, dia mara-mara... rupa-rupanya lagi sekali sy cuai.. perkara yg sama mcm permohonan ke ipta... xsend... sy mampu diam laa bila dia tye itu ini..waktu tu sy tgh keje dkt taska,, serius mmg xtahan air mata sy nak menangis..nasib baik time budak-budak tidur..sy menangis laa puas-puas dlm bilik air.. kenapa laa aku ni..tu je mampu sy persoalkan dlm diri...

balik jer keje,,abg suh try lagi sekali politeknik tu utk kemasukan yg kedua...oke sy beli no pin baru semua... sy xnak buat silap lg..Alhamdullilah sy dpt dekat Politeknik Sabak Bernam..

tp cerita sy xabis mcm ni jer,,sebelum masuk poli,,sy dah berangan-angan nnt belajar nak ada ladtop semua,,xnak laa jd mcm abg belaja xde ladtop..iyaa laa,,itu an satu keperluan bg student..tiba laa waktu sy masuk ke PSIS,,sem 1 xrasa sgt psl duit sbb sy keje sblum ni adalh laa kumpul skit..sy belajar tanpa buat sebarang pinjaman PTPTN,,sepatutnya sy buat permohonan yayasan selangor.. tp sy terlepas tarikh utk intview sbb surat smp umah lambt..bila sy adu br dpt surat..dy suh pergi hari lain...tp hari tersebut sy dekat poli dah...akhirnya terlepaslah...PTPTN awl2 lg abg sy surat elakkan amik...so xde laa mohon..hehe.kesimpulannya,,sy nye duit belanja dr duit pencen arwah ayah..kena laa berjimat cermat..

naik jer sem 2 hingga 6... masing-masing dah pakai ladtop...kecuali sy... percaya ke x,, terserah... sy terpaksa terima duit yg mak bg just cukup utk belanja sy jer..tp kwn-kwn sy baik hati.. so sy wat asgment sume pinjam dyorg punye..tp serius sy malu sbnarnya,,pakai brg org.. sy rasa sgt2 merendah diri...tp dah sem 5 & 6 laa paling terasa payah sekali.... duit selalu xckup,, n kdg2 sy xmkn or mkn maggi jer... sy malu nk ckp dgn kwn2... sy xnk susahkan dyorg.. nak minta ngn abg pon malu kdg2 tu...br minggu lpas sy minta,,duit abis dah seminggu...nk mnta lg segan... kdg2 sy diam jer...kwn2 ada masa selalu ajk mkn luar,, sy terpaksa laa tolak bg alasan itu ini..wlpon hakikat nye umah sewa xde makanan waktu tu.. asalkan mereka xtaw sy xde duit.. 

sy rasa kepayahan waktu buat diploma dulu,,, tp sy tetap nk smbung stdy lg..walaupun kdg2 sy bingung...nk fulltime k pjj je...tp mak klau bole sy kje dlu sbb pkirkan psl duit...& sy berharapan agar sy stdy nnt dlm keadaan yg selesa xseperti sebelum ni...hmm.. saya selalu doa,, andai kepayahan yg Allah beri dahulu sy redha.. pasti ada kebahagiaan n kejayaan akhirnya.. kerana allah xakan menguji hambanya jika dia tidak mampu.. :)

---

Kalau Anda Suka Like laa :)

---

Tweet